12 ส ค 55   20 : .. น. วัดอ้อน้อย คำปรารภ หลังจากองค์หลวงปู่แจกของที่ระลึก และให้ พลเอก วรเดช ภูมิจิตรและภรรยา แจกข้าวสาร (เสก) ให้แม่ทุกคนที่ลูกพามา โดย องค์หลวงปู่พุทธะอิสระ

........ว่าที่ถูก เค้าทำกันยังไง วันหลังจะได้บันทึกไว้เป็นตำนาน เป็นประวัติศาสตร์

ว่าครั้งหนึ่งของชีวิตในวัดอ้อน้อย ได้ทำพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ สำเร็จประโยชน์ยิ่งใหญ่
แล้วขอขอบใจ คณะทำงานทุกคน ลูกหลานทุกท่าน ชาวธรรมอิสระทุกคน ผู้ที่เสียสละ

ประโยชน์ตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ไม่ว่าท่านจะให้ด้วยความเต็มใจ สมัครใจ หรือ ตั้งใจ

จริงใจ สบายใจ หรือว่าทุกข์ใจ ลำบากใจ อะไรก็แล้วแต่ ก็ถือว่า เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่
ขอสิ่งที่ท่านให้แล้ว จงย้อนกลับไปสู่ท่าน เป็นหมื่นเท่าพันทวี
ขอบใจ เทพยเจ้า เทวา อากาศเทวา รุกขเทวา ภูมเทวดา พระเสื้อเมืองทรงวัตร เจ้าที่ เจ้าทาง

เจ้าทุ่ง เจ้าท่า เจ้าถ้ำ และสรรพสัตว์ ผู้สถิตย์ ณ. สถานที่แห่งนี้ ที่ช่วยทำให้ภาระ

กรรมการงานของอาวาสนี้ ลุล่วงสำเร็จไปได้อย่างไม่มีที่ติ สำเร็จประโยชน์ ร่มเย็นเป็นสุข

รุ่งเรืองเจริญ สมปรารถนา ต้องขออนุโมทนาในกุศลและเจตนาของเทพยเจ้าทั้งหลาย
ขอบใจ ลูกหลานทุกคน แม่ครัว เจ้าหน้าที่ คณะทำงาน ทหาร ตำรวจ ผู้ที่ช่วยงานทุกสาขา

อาชีพ ที่ทำให้ภาระกรรมอันใหญ่นี้ลุล่วงสำเร็จ
แล้วก็ขอบคุณ พระทุกรูปที่เมตตามาสงเคราะห์ อนุเคราะห์ ทำภาระกรรมจนลุล่วง นี่คือ

สิ่งที่ทำได้ยาก ไม่ใช่ทำได้ง่ายๆ เตรียมงาน เค้าเตรียมงานกันเป็นเดือน มาทำ ก็ต้องใช้เวลา

1 วันเต็มๆ
ถึงอย่างนี้ ก็ยังถือว่า ความสำเร็จครั้งนี้เป็นของลูกหลานทุกคน เป็นของสิ่งที่หาได้ยาก ไม่มี

ใครแล้วในแผ่นดินนี้ ที่ทำได้ขนาดนี้อย่างนี้
งั้น ลูกหลานก็ถือว่า เป็นเจ้าของของความสำเร็จครั้งนี้
ด้วยอำนาจ สัจจะวาจา โพธิศรัทธาในโพธิธรรม ปฏิบัติในโพธิจิต โพธิบารมี จนลุถึง

โพธิญาณและโพธิปัญญา ข้าขอตั้งสัจจะอธิษฐานว่า ขออำนาจแห่งโพธิธรรมทั้งหลาย จง

อภิบาลบำรุงดูแลลูกหลานของข้า ให้แคล้วคลาดปลอดภัย พ้นจากอันตราย ร่มเย็นเป็นสุข

ทุพทิพาราตรีกาลเทอญ
(สาธุ)
เก็บข้าวของ ลูก ช่วยกันเก็บ เข้าที่เข้าทาง
(กราบ)
 ไม่ไหวล่ะ เดี๋ยวต้องไปนอนให้ออกซิเจนอีก