(ผู้นำ) (หันทะ มะยัง ตังขะณิกะปัจจะเวกขะณะ ปาฐัง ภะณามะ เสฯ)

ปะฏิสังขา โยนิโส จีวะรัง ปะฏิเสวามิ
     เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้ว นุ่งห่มจีวร
ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ
     เพียงเพื่อบำบัดความหนาว
อุณหัสสะ ปะฏิฆาตายะ
     เพื่อบำบัดความร้อน
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ
     เพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจาก เหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
ยาวะเทวะ หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถังฯ
     และเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะอันทำให้เกิดความละอาย
ปะฏิสังขา โยนิโส ปิณฑะปาตัง ปะฏิเสวามิ
     เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วฉันบิณฑบาต
เนวะ ทวายะ
     ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน
นะ มะทายะ
     ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามัน เกิดกำลังพลังทางกาย
นะ มัณฑะนายะ
     ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ
นะ วิภูสะนายะ
     ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา
     แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้ แห่งกายนี้
ยาปะนายะ
     เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ
วิหิงสุปะระติยา
     เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย
พรัหมะจะริยานุคคะหายะ
     เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ
     ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ซึ่งทุกขเวทนาเก่าคือความหิว
นาวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ
     และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น
ยาตรา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติฯ
     อนึ่งความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตภาพนี้ด้วยความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดยผาสุขด้วยจักมีแก่เราดังนี้
ปะฏิสังขา โยนิโส เสนาสะนัง ปะฏิเสวามิ
     เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วใช้เสนาสนะ
ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ
     เพียงเพื่อบำบัดความหนาว
อุณหัสสะ ปะฏิฆาตายะ
     เพื่อบำบัดความร้อน
ฑังสะมะกะสะวาตา ตะปะสิริง สะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ
     เพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจาก เหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
ยาวะเทวะ อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง ปะฏิสัลลานารามัตถัง
     เพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันจะพึงมีจากดิน ฟ้า อากาศ และเพื่อความเป็นผู้ยินดีอยู่ได้ในที่หลีกเร้นสำหรับภาวนา
ปะฏิสังขา โยนิโส คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขารัง ปะฏิเสวามิ
     เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้ว บริโภคเภสัชบริขารอันเกื้อกูลแก่คนไข้
ยาวะเทวะ อุปปันนานัง เวยยาพาธิกานัง เวทะนานัง ปะฏิฆาตายะ
     เพียงเพื่อบำบัดทุกขเวทนาอันบังเกิดขึ้นแล้วมีอาพาธต่าง ๆ เป็นมูล
อัพยาปัชฌะปะระมะตายาติฯ
     เพียงเพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียนเป็นอย่างยิ่งดังนี้แล.