Details

Published: 16 April 2011

Hits: 9195

(ก่อนกล่าวคำขอบวชเนกขัมมะ ผู้ขอควรกราบ ๓ ครั้งก่อน)
       กราบลงแล้วกล่าวในใจว่า "พุทธัง วันทามิ"
       กราบลงแล้วกล่าวในใจว่า "ธัมมัง วันทามิ"
       กราบลงแล้วกล่าวในใจว่า "สังฆัง วันทามิ"

       นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต             ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์นั้น
       อะระหะโต                              ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส
       สัมมาสัมพุมธัสสะ                    ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
                                      (กล่าว ๓ จบ)

      เอเตมะยัง ภันเต สุจิระปะรินิพพุตตัมปิ ตังภะคะวันตัง สะระณัง คัจฉามิ ธัมมัญจะ ภิกขุสังคัญจะ ปัพพัชชัง โนภันเต สังโฆ ธาเรนตุ อัชชะตัคเค ปาณุปาตัง สะระณัง คะตา

       ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอถึงสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า แม้เสด็จดับขันธปรินิพพานนานแล้ว กับทั้งพระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่งที่ระลึก ขอพระสงฆ์จงจำข้าพเจ้าไว้ว่า เป็นผู้ขอบวชในพระธรรมวินัย ผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

Details

Published: 24 July 2009

Hits: 4890

          โอกาสนี้           โชคดีหนา            พระมาโปรด
จงเลิกโกรธ                เลิกหงุดหงิด         เลิกริษยา
เลิกมักง่าย                  มลายสิ้น              เลิกนินทา
เลิกพูดจา                   ลามลวน              ไม่ชวนฟัง
          เลิกซุ่มซ่าม      หยามเหยียด          เลิกเกียจคร้าน
เลิกเป็นพาล               อวดโต                 คุยโอหัง
เลิกฟุ่มเฟือย               เย่อหยิ่ง                เลิกชิงชัง
เลิกเบียดบัง               ราษฎร์หลวง          เลิกลวงกัน
          เลิกคิดชั่ว        มัวหมอง                คิดปองร้าย
เลิกอบาย-                 มุข                        เป็นสุขสันต์
ฝิ่นกัญชา                  ยาเหล้า                 อย่าเมากัน
การพนัน                   เลิกสิ้น                   อย่ายินดี

Details

Published: 24 July 2009

Hits: 7045

          ทั้งสามภพ                   ยกตั้ง                        ขึ้นชั่งเปรียบ
หนักไม่เทียบ                          พระคุณแม่                 สุดแลหา
ถึงอบอุ่น                                สุริยัน                        และจันทรา
อกมารดา                               อิงอุ่น                       กว่าสูรย์จันทร์
          ถึงธารทิพย์                  หลั่งไหล                   มาให้ดื่ม
ไม่ปลาบปลื้ม                         ซาบซ่าน                   เท่าธารถัน
ถึงนางฟ้า                              มาอุ้ม                        ช่วยคุ้มกัน
ไม่เทียมทัน                           ตาแม่                        ที่แลมอง
           พระคุณแม่                 เลิศฟ้า                       มหาสมุทร
พระคุณแม่                            สูงสุด                        มหาศาล
พระคุณแม่                            เลิศหล้า                    สุธาธาร
ใครจะปาน                            แม่ฉัน                       นั้นไม่มี
          เปรียบพ่อแม่               เช่นโคมทอง              ของชีวิต
ช่วยชี้ทิศ                             ช่วยนำทาง                 ช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรัก                           ให้ความรู้                    ชูชีวัน
ลูกจงหมั่น                            กตัญญู                      รู้แทนคุณ
          แม้สังขาร                   ลานแหลก                 แม่แลกได้
หวังจะให้                              ลูกตน                      พ้นภัยผอง
แม้สูญสิ้น                             ดินฟ้า                       ธารานอง
พระคุณของ                          แม่ข้านี้                     ย่อมมีเอย
          มีไม้เท้า                     ใช้ยัน                        ยุดกันร่าง
คลำหาทาง                          แกว่งกวัด                  สัตว์ร้ายหนี
ป้องกันตัว                            ติดตน                       ผลทวี
ดีกว่ามี                                 ลูกรั้น                        อกตัญญู
          ถึงลูกจน                    ทนได้                       ไม่ทุกข์หนัก
เท่าลูกรัก                             ประพฤติตน               เป็นคนชั่ว
ลูกกี่คน                                ทนเลี้ยงได้               ไม่หมองมัว
ไม่โศกเศร้า                          เท่าลูกตัว                  ชั่วระยำ

Details

Published: 24 July 2009

Hits: 5637

      จะเริ่มร่ำคำกลอนไว้สอนบุตร             สงสารสุดนึกไปแล้วใจหาย
จะแลเหลียวเปลี่ยวอุราเอกากาย              ไม่มีหมายหมดซึ่งที่พึ่งพา
จึงเรียกบุตรสุดที่รักมาพรักพร้อม              ให้นั่งล้อมเรียงรายทั้งซ้ายขวา
แล้วมีรสพจมานสารสุภา-                       ษิตกถากล่าวร่ำเป็นคำกลอน
      ทุกวันนี้มีแม่ผู้เดียวแล้ว                    โอ้ลูกแก้วเจ้าจงจำซึ่งคำสอน
อุตส่าห์เล่าเรียนวิชาให้ถาวร                    จะนั่งนอนหมั่นนึกเฝ้าตรึกตรา
อันวิชาพาตนให้ผ่องแผ้ว                        ดังดวงแก้วควรสงวนต้องควรหา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา                                    จะช่วยพาชูตนให้พ้นภัย
       อย่าเพลินเล่นเต้นร้องคะนองนัก       ถนอมรักพี่น้องให้ผ่องใส
การสิ่งใดควรงด จงอดใจ                       อย่าทำให้ร้อนรานถึงมารดร
ผู้เป็นพี่นั้นต้องมีธรรมทั้งสอง                  จงตรึกตรองจำให้แน่แม่จะสอน
ถือขันติเมตตาสถาพร                            เป็นทางจรให้สมัครสามัคคี
       แม้เป็นพี่มีจิตคิดฉุนเฉียว                ไม่หน่วงเหนี่ยวไกล่เกลี่ยเสียวิถี
จะเกิดความลามลุกขึ้นทุกที                   จงปรานีออมอดสะกดใจ
เมื่อน้องผิดคิดพลั้งช่วยสั่งสอน              อย่าค่อนขอดด่าว่าอัชฌาสัย
วาจานั้นจะทำให้ต่ำไป                          ดังพวกไพร่อันธพาลสันดานพล
       เป็นผู้ใหญ่ไว้คมให้สมชั้น               อย่าถึงดันเอาแต่ได้จะไร้ผล
อารีรอบพวกพ้องน้องของตน                 เป็นมงคลสุขสวัสดิ์ขจัดภัย
ผู้เป็นน้องนั้นก็ต้องเคารพพี่                   ตามบาลีแบบโบราณท่านขานไข
อย่าถือผิดมาเป็นชอบประกอบใจ            จงอยู่ในวาทีของพี่ยา
        ประพฤติตนให้เป็นคนที่ว่าง่าย        ไม่มุ่งหมายเคียดคิดริษยา
จะพูดจาสิ่งใดไว้อัชฌา                         ให้รู้ว่านั่นเป็นพี่นี่เป็นน้อง
อย่าทำดื้อถือทิฏฐิดำริผิด                       ไม่รู้คิดหนักเบาจะเศร้าหมอง
มีการกิจคิดให้งามตามทำนอง                จงปรองดองหารืออย่าถือด
         เมื่อพี่ว่าเจ้าอย่าท้าคารมตอบ        ชอบมิชอบนิ่งไว้อย่าใส่สี
แม้เลียนล้อต่อปากให้มากมี                    จะราคีเคืองคำจงยำเกรง