ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาต พวกเธอจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย แต่อย่าได้ไปทางเดียวกันสองรูป ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้ สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีใน จักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมสัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึงธรรมได้ยังจักมี แม้เราก็จักกระทำ โดยที่ให้พระนครพันธุมดีเป็นสถานที่อันเธอทั้งหลายพึงกลับมาแสดงพระปาติโมกข์โดยหกปีๆ ล่วงไป ดังนี้ ฯ
คุณสมบัติของผู้แสดงธรรม ๕ ประการ
๑. แสดงธรรมไปตามลำดับ ไม่รวบรัดขาดสาระสำคัญที่จะนำเสนอ
๒. อธิบายความไปตามหลักที่ยกขึ้นเป็นเหตุและแสดงผลให้ชัดเจน
๓. แสดงธรรมด้วยความเมตตา ปรารถนาดี และให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ฟัง
๔. ไม่แสดงธรรมด้วยเห็นแก่อามิส คือ สอนเขามิใช่เพราะมุ่งที่ตนจะได้ลาภหรือผลประโยชน์ตอบแทน
๕. แสดงธรรมไม่กระทบตนและผู้อื่น
อีกทั้งยังต้องมีหมายที่เด่นชัดในการแสดงธรรมแต่ละครั้งว่า
เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย
เป็นไปเพื่อคลายความทะเยอทะยานยาก ความกำหนัดหรืออย่างใดอย่างหนึ่ง
เป็นไปเพื่อความดับทุกข์
เป็นไปเพื่อความดับภพชาติ
ใครที่ไม่รู้ก็ศึกษา เสียให้รู้ เมื่อรู้แล้วจะได้ไม่ต้องทำผิด
พุทธะอิสระ
