การจัดงานศพของคุณแม่อัมพร ทองประเสริฐ หรือ คุณย่าอัมพรของลูกหลานชาวครอบครัวธรรมอิสระ ได้ดำเนินไปด้วยดี เรียบร้อย สะอาด สวยงามได้
ก็ด้วยความร่วมแรงร่วมใจ ร่วมไม้ร่วมมือของลูกหลานชาวธรรมอิสระ และชาวเวทีแจ้งวัฒนะที่ยังไม่ทิ้งหลวงปู่พุทธะอิสระ หรือ พญาราชสีห์แห่งแจ้งวัฒนะผู้นี้
ทุกคนมาร่วมด้วยช่วยกันเติมเต็มในพิธีงานศพได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการนำแม่ลงมาจากโรงพยาบาลในเชียงใหม่ และติดต่อประสานหาโรงพยาบาล เพื่อนำแม่เข้ารับการรักษาต่อที่ศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
ทั้งยังไปเฝ้าเยี่ยมเยียนดูอาการจนชีพจรสุดท้ายของแม่ที่เต้น ดับลง
เมื่อหัวใจแม่หยุดเต้นแล้ว ก็ยังช่วยติดต่อประสานทำเอกสารใบมรณะบัตร แล้วนำร่างไร้วิญญาณของแม่มาทำพิธีรดน้ำศพที่อาวาสวัดอ้อน้อย
แล้วยังช่วยกันจัดสถานที่ ทำความสะอาดโดยรอบ รวมห้องน้ำห้องท่าจัดหาอุปกรณ์ในพิธีรดน้ำศพ จัดซื้อโลง และผ้าคลุมศพ จัดประดับตกแต่งดอกไม้ เพื่อให้งานพิธีรดน้ำศพของแม่ดูสดใส รวมทั้งมีดอกไม้ประดับหน้าโลงศพ
อย่างเรียบร้อย สวยงาม สดชื่น จนทำให้ทัศนียภาพในบริเวณที่ตั้งศพที่ดูซึมเศร้า กลายเป็นความสดชื่น แจ่มใส ขึ้นมาในทันที
รวมทั้งข้าวปลาอาหาร เครื่องดื่ม ก็พรั่งพร้อมหลากหลายทำให้ผู้คนที่มาแล้ว กลับไปด้วยความอิ่มเอมสบายท้อง
ทั้งยังช่วยกันดูแลความสงบ ปลอดภัย เรียบร้อย แม้แต่การสวดในแต่ละวัน ก็สลับสับเปลี่ยนกันเข้ามาเป็นเจ้าภาพสวดศพแม่ อย่างต่อเนื่อง
สิ่งที่ลูกหลานได้ช่วยกันทำมาทั้งหมดดังกล่าว เป็นเครื่องยืนยันว่า ลูกหลานชาวครอบครัวธรรมอิสระทุกคนเป็นผู้มีคุณธรรม กตัญญูรู้คุณ กตเวทิตาตอบแทนคุณ รวยน้ำใจ พร้อมทุ่มเทน้ำพักน้ำแรงอย่างต่อเนื่อง จนหนุนนำทำให้พิธีงานศพแม่ กลายเป็นศูนย์รวมความรักความกตัญญู ความร่วมไม้ร่วมมือ รวมพลังกันทำสิ่งที่งดงาม ที่มวลหมู่มนุษย์ผู้มีจิตใจประเสริฐพึงกระทำ
จากหลักคิดที่ว่า พ่อแม่ ครูอาจารย์ เป็นปูชนียบุคคลของบุตรและศิษย์
ที่บุตรและศิษย์ที่ดีพึงปรนนิบัติ เพียรพยายามปลูกฝังริ้วรอยแห่งความงาม กุศลธรรม ให้ตราตรึงไว้ในจิตวิญญาณ
ทั้งยังเป็นการสรรค์สร้างเส้นทางอันราบเรียบงดงาม เพียรพยายามเสียสละให้แก่ชีวิตตนเองอีกด้วย
สิ่งที่ลูกหลานทั้งหลายได้ร่วมด้วยช่วยกันทำในงานศพแม่อัมพรในครั้งนี้
ทำให้ครูผู้นี้ซาบซึ้ง ภาคภูมิใจที่ได้เห็นดอกผลอันงดงามที่ได้ทุ่มเทพลัง สติปัญญา ความเพียรพยายาม ความกรุณา ทุ่มเทกายใจ พร่ำบ่น ชี้นำ อบรมสั่งสอน ลูกหลานมาตลอด ๔๐ กว่าปีอย่างไม่ไร้ผล
ทำให้ครูคนนี้ได้รับรู้ว่า ในความสูญเสียกลับได้รับความอบอุ่นกลับมา
ในความวังเวงอ้างว้างที่เกิดขึ้นบางขณะกลับได้ความห่วงใย อาทรกรุณากลับมา
ในความซึมเศร้า ใจหายบางขณะกลับได้ความผ่อนคลายทั้งกายใจกลับมา
ในความเดียวดายที่ปราศจากดวงตาของแม่ที่เฝ้ามองเราด้วยความห่วงใย กลับได้เห็นสัมผัสสีหน้าและแววตาแห่งความเอื้ออาทรจากผู้คนอีกมากมายกลับมา
ครูคนนี้อยากจะบอกแก่ลูกหลานทุกคนว่า
สิ่งที่ท่านทั้งหลายได้กระทำ และได้แสดงออกในงานศพแม่ในครั้งนี้
นั้นเป็นเครื่องช่วยเยียวยา กระตุ้นเติมพลังกาย พลังใจให้ครูคนนี้ได้มีกำลังวังชา ที่จะกล้าเดินไปสู่วิถีแห่งโพธิศรัทธา ด้วยความมุ่งมั่นปฏิบัติในโพธิธรรม จนลุถึงโพธิจิต และโพธิปัญญา ได้อย่างยั่งยืน มั่นคง องอาจมากขึ้น
อีกทั้งยังกล้าที่จะถวายชีวิต จิตวิญญาณนี้ เพื่อแทนคุณแผ่นดินเกิด ปกป้องชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ด้วยความรัก ความเสียสละอย่างสุดชีวิต จิตวิญญาณ
และสิ่งที่พวกท่านทั้งหลายได้ช่วยกันทำให้ปรากฏในงานศพของแม่ในครั้งนี้
ยังจะเป็นการเฉลิมเกียรติภูมิของพ่อ แม่ ครูอาจารย์ ให้ขจรขจาย กว้างไกลจนชนทั้งหลายได้ซึมซับรับรู้ว่า
ท่านทั้งหลายที่องอาจ งดงาม ทุ่มเทขนาดนี้ ก็เพราะท่านมีพ่อแม่ ครูอาจารย์ที่สั่งสอนอบรมมาดี
กรรมอันเป็นกุศลทั้งหมดที่ลูกหลานได้เพียรพยายามพากันกระทำในครั้งนี้ จิตวิญญาณของคุณแม่ ย่าอัมพร ทองประเสริฐ ได้รับรู้ด้วยดี ฝากขอบคุณ และขอบใจ ด้วยความเกรงใจจริงๆ ที่ท่านต้องมาเป็นภาระ ทำให้ลูกหลานต้องมาเหนื่อยยาก
ขอความดีงามที่ลูกหลานได้กระทำจงเป็นดังแก้วสารพัดนึก ทิพโอสถ ดลบันดาลให้ท่านทั้งหลายระลึกและหวังสิ่งใด ขอสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น จงพลันสำเร็จ สมปรารถนาทุกประการ
ขอบคุณ และขอขอบใจนะจ๊ะ
พุทธะอิสระ
