วันนี้เสนอคำว่า บุคคลอื่นใดจักเป็นที่พึ่งแ
คำว่า บุคคลอื่นใด หมายถึง ผู้ที่ไม่ใช่ตัวตนของเรา ในทางปรมัตถธรรมระดับกลาง ซึ่งยังไม่ถึงคำว่า สัพเพ ธัมมา อนัตตาติ ธรรมทั้งหลายไม่มีตัวตน ในที่นี้หมายความแค่ แม้ร่างกายนี้ก็มิใช่ตัวตนข
แต่ยังมีจิต มีสติ มีปัญญาอยู่
เหตุเพราะถ้าถึงคำว่า ดับแล้วเย็น จิต สติ ปัญญา ก็ต้องไม่มี
คำว่า จักเป็นที่พึ่งแก่เราได้ เท่าสติสัมปชัญญะเป็นไม่มี
อธิบายว่า ต่อให้มีผู้อภิบาลบำรุง ดูแล อารักขาพึ่งพารักษาอยู่เป็น
แต่ผู้มีสติสัมปชัญญะย่อมมี
สติสัมปชัญญะ จึงเป็นที่พึ่งพาอันประเสริ
พุทธะอิสระ