Print
Hits: 918

 

วันนี้เสนอคำว่า ท่านตั้งจิตแบบใด จึงมองทุกอย่างเป็นอากาศ

ก่อนอื่นขออนุญาตชี้แจงบอกล่าวให้ท่านทั้งหลายได้ทบทวน สิ่งที่ฉันได้เคยพูดเคยสอน เรื่องของโมฆราชศิษย์พราหมณ์พาวรี วันนี้จึงอาราชธนาพระพุทธธรรมคำสอนที่ทรงตอบปัญหาแก่ โมฆราชมาณพ ศิษย์พราหมณ์พาวรีคนที่ ๑๕ โดยโมฆราชมาณพได้ทูลถามปัญหาว่า

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ โลกนี้ก็ดี โลกอื่นก็ดี พรหมโลกกับทั้งเทวโลกก็ดี ย่อมไม่ ทราบความเห็นของพระองค์

เหตุดังนั้น จึงมีปัญหามาถึงพระองค์ ผู้มีปรีชาญาณเห็นล่วงสามัญชนทั้งปวงอย่างนี้ ข้าพระพุทธเจ้า จะพิจารณาเห็นโลกอย่างไร

มัจจุราชคือความตายจึงจะไม่แลเห็น คือ จักตามไม่ทัน ข้าพระองค์”

องค์พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงตรัสตอบคำถามแก่โมฆราชมาณพว่า

“ดูก่อนโมฆราช ท่านจงมีสติพิจารณาดูโลกโดยความเป็นของว่างเปล่า

จงถอนความคิดเห็นว่า เป็นของเรา เป็นตัวเรา ออกเสียทุกเมื่อเถิด

แล้วเธอจักก้าวข้ามล่วงมัจจุราชเสียได้ด้วยอุบายนี้

ท่านพิจารณาเห็นโลกเป็นความว่าง

แล้วมัจจุราชคือความตาย จักแลไม่เห็นเธอ”

เมื่อพระบรมศาสดา ทรงตรัสตอบปัญหาแก่ โมฆราชมาณพจบลง โมฆราชพร้อมเพื่อนทั้ง ๑๕ คน ต่างบรรลุพระอรหัตผลกันทั่วหน้า

ฉะนั้นท่านผู้ถาม ถามพุทธะอิสระมาว่า ฉันตั้งจิตแบบใด จึงมองทุกอย่างเป็นอากาศ

ตอบว่า ตั้งจิตอยู่ในความว่าง อารมณ์ว่าง จิตว่าง กายว่าง แค่นี้ก็พ้นจากเครื่องบีบคั้นทางกายใจแล้ว

แต่กว่าจะทำได้ขนาดนี้ ต้องมีสติสัมปชัญญะตั้งมั่นเป็นอย่างยิ่ง
ต้องฝึกมาดีแล้วเท่านั้น

พุทธะอิสระ